خادمان قدرت
فرصتی دو ماهه برای شناخت خادمان خانه ملت یا صاحبان خانه قدرت
خادمان قدرت
وکسانی که ایمان آوردند و مهاجرت کردند و در راه خدا جهاد کردند و کسانی که آنان را مسکن داده و یاری نمودند، ایشان به حقیقت همان اهل ایمانندکه برایشان آمرزش خدا و روزی شایسته‌ای می‌باشد. (سوره انفال آیه 74)
مرور برخی ازکلام‌های الهی را باید برخود واجب کنیم، آنگاه که در دریای سکون و رخوت افتاده و تنها باید به یاد مرگ باشیم، مرگی ازجنس سخن نگفتن و به سکوت راضی شدن. دریای سکوت این روزهای ما پایان خوشی ندارد و گرداب‌های خطرناکی در انتظار خواهد داشت.
این گرداب را در کلام حضرت امیر علیه‌السلام به خوبی می‌توان یافت، آنجا که هشدار می‌دهند: «الساکت اخوا الراضی و من لم یکن معنا کان علینا». ساکت برادر راضی است وکسی که با ما نیست برعلیه ماست. حضرت روح‌ا... هم به فرزندان انقلابی خود نسبت به این سکوت همیشه هشدار می‌داد: «امروز با جمود وسکون وسکوت باید مبارزه کرد و شور و حال حرکت انقلاب را پا برجا داشت».
این سخنان ما را دوباره یاد دعوای همیشگی حق وباطل می‌اندازد و بیشتر به تفکری وا می‌داردکه باید حاصل عملی باشدکه مبادا جزء اصحاب باطل شویم. شایدبه خاطر همین است که قلم بر دست گرفته‌ایم و سخن بر زبان آورده‌ایم. وقتی برخی از حرف‌ها را آدم می‌شنود لرزه‌ای برتن می‌افتدکه نکند در این زمان به عاقبت عبدالله بن عباس‌ها دچارشود.
دراین دنیای وانفسا که هرکس پی کار خویش است، جهاد و وظیفه دیگر به فراموشی سپرده می‌شود و آن گاه بیش از آنکه حاضر باشیم سلاح روشنگری را به دست گیریم،تسبیح مقدس مآبی را انتخاب کرده و «من لم یکن معنا کان علینا» را بر هر هزینه‌ای ترجیح خواهیم داد!
این میدان دانشجو، دکتر و یا کشاورز نمی‌شناسد، هرکسی باید خود را از گرداب ایستادن خلاصی دهد. مساله این است که هم چنان دعوا بر سر حق و باطل هست ونمی‌توان میانه آن‌ها را انتخاب کرد و در وسط میدان نشست، جایی میان حق و باطل که نه سیخ بسوزد و نه کباب!
حال در فضای سیاسی کشور به ایام انتخابات مجلس نزدیک می‌شویم، انخاباتی که امام(ره) کنارکشیدن را گناه کبیره می‌داند: «عدم دخالت مردم، از مراجع و علماء بزرگ تا طبقه بازاری و کشاورز وکارگر وکارمند، همه و همه مسؤول سرنوشت کشور و اسلام می باشند، چه درنسل حاضر و چه در نسل‌های آینده، و چه بساکه در بعض مقاطع عدم حضور و مسامحه گناهی باشد که در راس گناهان کبیره است».
میدان حساسیاست وآهسته آهسته بحث‌های انتخاباتی درگوشه و کنار داغ‌تر می‌شودکه اگر نخواهیم ساکت و راضی باشیم،کمی باید زوتر آماده ورود به این میدان شد. شایدعده‌ای با خود بگویند حالا زود است که از انتخابات بگوییم و باید تا زمان تبلیغات دست نگه داشت. بی شک ورود زود هنگام سیاستزده به انتخابات و مجادلات انتخاباتی صحیح نبوده اما به معنای بی تفاوتی نسبت به این موضوع تا فر ارسیدن زمان انتخابات نخواهدبود.
زمان دو ماهه انتخابات فرصت مناسبی است برای به ثمر رسیدن اتفاقات خیلی خوب. فرصتی برای تعیین شاخص‌ها، بررسی عملکردها و مطالبه از نمایندگان که در این چهارسال چه کرده‌اند؟! عرصه دوماهه انتخابات فرصتی است برای روشنگری و رسوایی آنانیکه هرلحظه چشم طمع به میراث پابرهنگان انقلاب اسلامی داشته و خود را صاحب خانه قدرت می‌دانندبه جای خادم خانه ملت!
چاپ شده در نشریه فتح65 بسیج دانشجویی دانشگاه امام صادق علیه السلام
