به فکر فرزندان شهدا مدافع حرم باشیم
تازه مفهوم جهاد را می فهمیدیم، مفهومی که فقط با شهادت منتقل می شود.
دیدار با خانواده شهید مظلوم مدافع حرم افغانستانی شهید سید اصغر موسوی
نمی دانم وقتی وارد خانه ای می شوی که در آن سه قاب عکس از یک شهید نصب شده و شهید را در حالت های مختلف رزمی در سوریه و افغانستان به رخ می کشد چه حسی پیدا می کنی. شاید این حس عمیق تر بشود وقتی سه قاب عکس همه در یک اتاق شش متری باشد. تنها اتاق خانه شهید.شهیدی که سه فرزند دارد و همه در همین اتاق شش متری با مادر و مادربزرگشان زندگی می کنند.
وقتی مادر شهید از ایثار و رشادت های شهید می گفت، کم کم احساسات، همه وجودت را شعله ور می کرد. دوست داشتی همین اتاق شش متری را از دنیا داشتی. و کمی از آن رشادت ها و ایثار ها را. دوست داشتی تو هم حاضر می شدی همه ی پاداشت را به جای اینکه خرج خانه ی بزرگتر کنی، خرج مابقی مجاهدان کنی و در همان دو اتاق اجاره ای بمانی. دوست داشتی توهم در جواب همسرت که من با این فرزندان چه کنم؟؟؟ ابراهیم گونه همه را به خدا بسپاری و به سوریه بروی. دوست داشتی تو هم مثل شهید سال ها رنج دوری از وطن و جنگ های شوروی و طالبان را درک کرده باشی و آن چنان شجاعانه جنگیده باشی که هیچ کس گمان نکند تو در سوریه شهید می شوی. آخر تو فرمانده جنگ های سخت تر در افغانستان بودی و در همه پیروز شده بودی. ولی انگار عمه سادات این بار شهید ما را انتخاب کرده بود و او دیگر خدایی شده بود.
به هر حال وقتی از منزل شهید خارج شدیم حسی در وجودمان بود. تازه مفهوم جهاد را می فهمیدیم. مفهومی که فقط با شهادت منتقل میشود.
خدایش رحمت کند شهید سید اصغر موسوی.
نویسنده:حسین کاویانی
