بچه محله امام رضا (علیه السلام)

بچه محله امام رضا (علیه السلام)
محسن ذوالفقاری
بچه محله امام رضا (علیه‌السلام)
طبقه بندی موضوعی

۳۳ مطلب در بهمن ۱۳۹۶ ثبت شده است

 

 

در یک فرصت مناسب در یکی از کلاس‌های هفتم که بعد از برنامه‌های و فعالیت‌های متعدد و آشنایی دوطرفه‌ای که شکل گرفته بود تصمیم گرفتم ذهنیت آن‌ها را در موارد موسیقی، پدر و مادر، مدرسه، مسجد و فساد کشف کنم! کلمات را بر تخته سیاه نوشتم و از آن‌ها خواستم اولین مفاهیمی که به ذهنشان می‌آید بر روی کاغذ بنویسند. نتیجه ای که بسیار جالب و قابل توجه بود نوشته‌های تقریبا مشابه آن‌ها در مورد مسجد بود که آن را محلی برای وقت‌گذرانی می‌دانستند!

آیا حضور جمعیت غالب مسن و بازنشسته در مساجد باعث شکل‌گیری چنین ذهنیتی شده است؟ آیا آن‌ها با شرکت در برنامه‌های مسجد احساس بیهودگی و وقت‌گذرانی پیدا کرده‌اند؟ دانش آموزانی که چندین ساعت در پارک ها و پای بازی‌های کامپیوتری سر می‌کنند چرا مسجد را محلی برای تلف کردن وقت می‌دانند؟ آیا از مسجد انتظارهایی دارند؟ نمی دانم! حتما باید در وقت مناسب دیگر از طریق ترفندهای دیگر علل این ذهنیت را کشف کنم!

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۱ بهمن ۹۶ ، ۱۳:۲۱
محسن ذوالفقاری

همیشه از رفتار هیئت امنا گله‌مند بودم.  شنیدن این خبر هم برایم عادی شده که: «هیئت امنای مسجد، بچه‌های کانون یا بسیج را از فلان مسجد بیرون کرده‌اند»

خلاصه پیش یکی از رفقا از شیوه رفتاری هیئت امنا با جوانان گله می‌کردم که گفت:

- تا حالا دستشویی‌های مسجد رو شستی!؟ 

- برق از سرم پرید!

-حق داری تعجب کنی. البته منکر ضعف‌های هیئت امناها نیستم اما همیشه میگن یک سوزن به خودت بزن، یک جوالدوز به دیگران.

 

بچه‌های تشکل مسجد، چقدر به برنامه‌های عمومی مسجد (برگزاری دعا، قرآن، مراسمات و ...) کمک می‌کنند؟ اصلا تا به حال شده، چند ساعتی به خادم کمک کنند؟ تا به حال شده یکی از مشکلات سخت افزاری مسجد را حل کنند؟

باید در دل کار بود و دلسوزانه بدون منت خدمت کرد. گاه مشکل از هر دو طرف است! انتظار همکاری بد نیست. به شرطی که مشارکت دو طرفه باشد.

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۱ بهمن ۹۶ ، ۱۳:۱۹
محسن ذوالفقاری

توی تاکسی نشسته‌ام؛ راننده از دزدی‌ها می‌گوید و رانت خواری‌ها و امثالهم؛ پیاده که می‌شوم سعی می‌کند پانصد تومان بیشتر کرایه بردارد! قصاب محل از مافیای گوشت می‌گوید و اوضاع خراب کشور و این‌که معلوم نیست عاقبتمان چه می‌شود؛ حواسم که لحظه‌ای پرت می‌شود، دویست سیصد گرم چربی، قاطیِ گوشت در چرخ گوشت می‌ریزد! دوست قدیمی‌ام کارمند است؛ در تلگرام پُست‌های فساد مسئولین را از این گروه به آن گروه می‌گذارد. می‌گوید: روزی دو سه ساعت در اداره ـ در زمانی که باید کار مردم را انجام بدهد ـ سرش توی گوشی و تلگرام است! کابینت‌ساز از کارِ دوستم زده است و پول را گرفته و فلنگ را بسته! بقال محل اجناس تاریخ مصرف گذشته را جلوی دست می‌چیند، به هوای این‌که نبینی و بخری! میوه فروش، میوه‌های خوب را سوا می‌کند و دو برابر قیمت می‌فروشد! مرغ فروش، مرغ‌های مانده را در پیاز می‌خواباند و به عنوان جوجه کباب به دست مردم می‌دهد! معلمِ مدرسه، همچنان به روش بیست سال پیش تدریس می‌کند، بدون خلاقیتی، بدون مطالعه مضاعفی! پزشک، از خانواده بیمار تصادفی، در حال مرگ، ۳میلیون پول نقد می‌خواهد تا اجازه ورود به داخل اتاق عمل را بدهد! در بانک، شش باجه وجود دارد اما کلاً یک نفر کار مردم را راه می‌اندازد! استاد دانشگاه، کتاب انگلیسی را ۱۰صفحه ۱۰صفحه به عنوان پروژه به دانشجویان میدهد تا ترجمه کنند و در آخر به نام خودش چاپ می‌کند! مغازه‌دار با حیله و فریب و دروغ، پول شاگردش را نمی‌دهد یا با تاخیر می‌دهد!

می‌گویند یک سوزن به خودت بزن، یک جوال‌دوز به دیگران! خیلی وقت است خودمان هم به خودمان رَحم نمی‌کنیم! مثل گرگ بدنبال دردیدن همدیگر هستیم.. به خدا سوگند بابک زنجانی، خاوری و خیلی‌های دیگر عینِ خودِ ما مردم هستند،  فقط پست گرفته‌اند و سطح تخلفشان از ۳۰۰ گرم چربی و پانصد تومان کرایه اضافه، به میزانی رسیده است که می‌دانیم! به قول عالمی که می‌گفت در درون هر کدام ما فرعونی است فقط مصر وجودمان فرق می‌کند!

مثل جامعه مثل درختی است که مردم، ریشه و تنه آن هستند و مسئولین میوه و برگ آن! چطور از درختی که ریشه‌اش پوسیده و تنه‌اش آفت خورده، انتظار میوه سالم داریم!؟ ما حق داریم مسئولینِ دلسوزِ پاکِ سالم داشته باشیم، اما خب از کجا بیایند؟ مگر نه این‌که آن‌ها هم آدم‌های همین جامعه هستند؟ وقت آن رسیده که هرکس خود و نزدیکانش را اصلاح کند.

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۱ بهمن ۹۶ ، ۱۳:۱۷
محسن ذوالفقاری

مشکل در فاصله بین مردم و حوزه و نهادهای دینی است. وظیفه حوزه غیر از عبودیت فردی (تعمق در فقه نظری) تحقق عدالت اجتماعی هم هست که بعد از انقلاب به نظر می‌رسد احساس کردند که همه چی آرومه و سر از لمعتین بالاتر نیاوردند.

با احساس فراغت حوزه‌های علمیه، مساجد خالی شدند و نظام‌های غربی (آموزشی، اقتصادی و ...) مجدد بر ما مسلط شدند.

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۰ بهمن ۹۶ ، ۱۳:۵۷
محسن ذوالفقاری

به راستی چه ارتباطی با فتنه و آتش‌زدن خانه‌های خدا وجود دارد؟ چگونه است که در ماجراهای فتنه 88 هر منطقه‌ای که مسجد داشت فتنه‌انگیزی در آن کمتر بود و در مقابل هر جا نفوذ مسجد کمتر بود شعله‌های فتنه افروخته‌تر ؟

محیط معنوی مسجد از یک طرف و کارکرد روشنگری و بصیرت‌افزایی آن از سوی دیگر عواملی است که مانع بروز فتنه‌ها و گرفتار شدن مردم در شبهات می‌شود و اهل مسجد نیز از فتنه‌ها در امان.

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۰ بهمن ۹۶ ، ۱۳:۵۶
محسن ذوالفقاری

برای تاسیس یک باشگاه ورزشی که هیچ تجربه‌ای نداشتیم نیازمند این بودیم که نحوه عملکرد مجموعه‌های ورزشی را بررسی کنیم. در لابه‌لای باشگاه‌های متعدد سری به یکی از باشگاه‌های مسجدی زدیم و با دیدن مناظری سوالی ذهنمان را درگیر کرد.

ورزش رزمی مختلط(البته در رده سنی کودک و نوجوان که این نیز برازنده نیست)، موسیقی معمول در همه باشگاه‌ها و عکس‌های عرف بدنسازی... با خود گفتم در زیرزمین سجده‌گاه مومنین چه خبر است!

سوال این است سنخیت رقبات مسجد با شغل‌های مکروه، حرام و... چیست؟

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۰ بهمن ۹۶ ، ۱۳:۵۳
محسن ذوالفقاری

وقتی در خارج از کشور مراسم‌های عقد و عروسی را در مساجد مسلمانان می‌بینم و حتی وقتی انگیزه و شور و نشاط و حضور مسیحیان در کلیسا را می‌بینم و حتی‌ وقتی می‌بینم اولویت یهودی‌ها برای خرید منزلشان نزدیکی به محل عبادتگاه‌شان است و در روز شنبه با تعطیل کردن موبایل و ماشین، همه با هم خانوادگی به سمت عبادتگاه‌شان روانه می‌شوند؛ دلم برای وضعیت اسفناک مساجد خودمان می‌سوزد!
آیا مساجد زمان رسول الله و اهل بیت محلی برای تشکیل خانواده و پیوندهای آسمانی نبود؟

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۰ بهمن ۹۶ ، ۱۳:۴۷
محسن ذوالفقاری

چندی پیش حاج حسین یکتا در مصاحبه‌ای تلویزیونی اذعان داشتند: در ده روز اول بعد از واقعه زلزله کرمانشاه، حدود یک و نیم میلیارد تومان کمک‌های مردمی جمع آوری شد که این رقم با توجه به ظرفیت عظیم مردم ایران عددی ناچیز است! و ترجیح مردم این است که  مستقیم و یا از طریق سلبریتی‌ها و... کمک‌هایشان را به دست زلزله‌زدگان برسانند.

حال سوال این است این ظرفیت بالقوه مردم چگونه و با چه ساز و کاری باید بالفعل بشود؟ با عملکرد دولتمردان و فضای اسفناک سیاسی حاکم بر جامعه مردم باید به کدام نهاد و سازمانی اعتماد کنند؟

ابتدا تجربه‌های بین المللی را بررسی کنیم. در کشورهای غربی می‌بینیم که در شرائط بحرانی، برخلاف  تصور ما دولت‌ها کار چندانی نمی‌کنند و مردم را به بیمه‌ها حواله می‌دهند. اما سازمان‌های غیرانتفاعی و مردمی به کمک زلزله‌زده‌ها و بحران‌زده‌ها می‌شتابند.

در ایران، مسجد مردمی‌ترین نهاد است و به دلیل اتکا به اهالی محله و معتمدان بهترین نقطه برای بازسازی اعتماد عمومی و سرمایه اجتماعی می‌باشد اما متاسفانه به مدد کم‌توجهی مسئولان به ظاهر انقلابی بورکراسی زده، مساجد، در متن زندگی مردم حضور چندانی ندارند، ظرفیت‌های مردمی را شناسایی نکرده‌اند و کارکردهای مسجد را تنها به اقامه نمازی و خواندن دعایی تقلیل داده‌اند!

انگار  دغدغه‌مندان آتش به اختیار فرهنگی مساجد، در کنار حل مشکل زلزله کرمانشاه باید به حال زلزله‌ای که برخی بی‌خبران به ارکان مسجد وارد کرده‌اند، فکر و اقدامی کنند!

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۰ بهمن ۹۶ ، ۱۳:۴۱
محسن ذوالفقاری

چندی پیش بعد از وقوع زلزله کرمانشاه در کوچه پس کوچه‌های شهرمان قدم می‌زدم. به طور گسترده شاهد همیاری و هم‌دردی همه اقشار مردم بودم. گروهی کمک‌های خود را تحویل مراکز آموزشی زبان‌های خارجه می‌دادند. گروهی به حسینیه‌ها و مراکز هلال‌احمر مراجعه می‌کردند. وقتی به چهارراه اصلی محله رسیدم در سمتی از آن در نزدیکی پارکی چندجوان غرفه‌ای زده بودند و کمک‌های مردمی را جمع‌آوری می‌کردند و در سمت دیگر چهارراه، خانم‌هایی با لباس هلال‌احمر مقابل درب بسته مسجدی مشغول همین کار بودند.

سوال مهم این است در داستان زلزله کرمانشاه، مساجد تا چه حد موثر واقع شدند و نقش محوری داشتند؟ روزگاری نه چندان دور در غوغای جنگ هشت ساله تحمیلی، مساجد محور بودند، جمع‌آوری کمک‌ها و توزیع آنها، اعزام نیروها و تقسیم آن‌ها همه در مساجد صورت می‌گرفت. اما در فاصله سال‌های بعد از جنگ تحمیلی ایجاد سازمان‌های مختلف و متعدد و خارج کردن اداره امور مردم از دست خودشان باعث شده است تا مساجد کارکردهای اجتماعی خود را از دست بدهند. مساجد می‌توانستند در نظام جمع‌آوری کمک‌ها در شهرهای مختلف و نظام توزیع کمک‌های مردمی بین مردم کرمانشاه نقش تعیین‌کننده داشته باشند. اما چقدر نقش خود را به خوبی ایفا کردند؟ چند درصد مساجد ما پرچمدار جمع‌آوری کمک‌های مردمی و به خط کردن ظرفیت‌های محله خود برای کمک به زلزله‌زدگان بودند؟ و مساجد کرمانشاه چه میزان توانستند در توزیع کمک‌ها بین مردم زلزله زده مؤثر باشند؟ اگر مساجد نظام اطلاعاتی مشخص از محله خود و افراد ساکن آن داشتند می‌توانستند به عنوان نهادهای کوچک و تأثیرگذاری که در سراسر شهرها و روستاها حضور دارند سردرگمی و بی‌برنامگی سازمان‌های دولتی در امر توزیع کمک‌ها را جبران کنند.

حال سؤال مهم‌تر این است که این مساجد چطور توان تأثیرگذاری و کمک‌رسانی به مردم در برابر زلزله‌های فرهنگی با ریشترهای بالا که اعتقادات مردم را ویران می‌کنند دارند؟

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۰ بهمن ۹۶ ، ۱۳:۴۰
محسن ذوالفقاری

اربعین پدیده‌ای است که زمینه ساز ظهور منجی عالم بشریت خواهد بود. حماسه اربعین درس های فراوانی دارد که قصد داریم تاثیر آن را در نسبت خود با خانه‌های خدا (مساجد) تبیین کنیم. 

1. اربعین،‌امتداد عاشورا است که کاخ ظلم یزیدیان را در تاریخ برباد داد. پرچم سرخ حسین (علیه السلام) همیشه نشانه تظلم خواهی بر ضد طواغیت عالم بوده است.  مساجد نیز در طول تاریخ مهم‌ترین پایگاه انقلابیون جهان اسلام بوده اند. انقلاب اسلامی ایران نیز زاییده مسجد است. بی‌خود نیست که اقدام همیشگی طواغیت،‌ انهدام و کم فروغ نمودن مسجد بوده است. آری «مسجد سنگر است. سنگر‌ها را حفظ کنید».(امام خمینی)

2. امام زمان(عج) پس از ظهور خود را «پسر کشته شده کربلا» معرفی می‌کند. حماسه اربعین مقدمه ساز حکومت امام زمان(عج) است. چرا که عظیم ترین پدیده‌ای که بتواند عظمت قیام امام حسین (علیه السلام) را معرفی کند اربعین است.  حکومت امام زمان(عج) مسجد محور است: محل حکومت ایشان مسجد کوفه، بیت المال مسلمین مسجد سهله و محل حکومت والیان ایشان نیز قاعدتا مسجد است. عامران مساجد، زمینه سازان ظهور امام زمان(عج) هستند. پس هان دلسوختگان غیبت کبری، مساجد را دریابید...

3. اربعین مهمترین تجلی‌گاه قدرتی است که رعب به دل دشمن می‌اندازد و خداوند آخرین امام را با رعبی که در دل دشمنان می اندازد کمک و یاری می کند. (القائم منا منصور بالرعب) . مساجد نیز این گونه‌اند. چنان‌چه امام خمینی فرموده اند «اگر مساجد قوی باشد از فانتوم‌ها ترسی نداشته باشید».

4. اربعین جلوه گاه حضور مردم و فرصتی است تا مردم عشق و محبت خود را به امام حسین علیه السلام ابراز نمایند. به قول پیر جماران: "مکتبی که پایش هیاهو نباشد، باقی نمی ماند." «فعالیت بی‌مزد و خالصانه» در مسجد نیز نشان از عشق به خدا و اهل بیت است. مسج مردمی‌ترین نهاد اجتماعی است که در صورت مشارکت مردم، می‌تواند زمینه ساز رخداد‌های عظیم فرهنگی،‌ خدماتی و سیاسی باشد.

5. اربعین زیباترین جلوه حضور امت، پای آرمان‌های امام است. زائران حسینی سختی راه را بر جان می‌خرند و راهی کربلا می‌شوند. مسجد نیز اصلی ترین پایگاه امام است. نظام اجتماعی اسلام به گونه‌ای طرح ریزی شده است که منویات ولی،‌ از بستر مساجد به مردم منتقل شود. مسجد بسیج کننده نیروی مردمی است در راه تحقق فرامین ولی. کاش زائران اربعین، مسجدی تر و  مساجد نیز اربعینی تر شوند. در این صورت، اتفاق عظیمی در راه خواهد بود. همان رخدادی که هزار و اندی سال، دلسوختگان حضرتش را چشم انتظار نموده است.

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۰ بهمن ۹۶ ، ۱۳:۳۸
محسن ذوالفقاری

مداحی یک هنر است و مداح یک هنرمند. اساسا رمز جذب مخاطب، ارائه هنرمندانه محتوای صحیح است. محتوای غنی و مستند، صدای حزین و نغمه مناسب، شعر پرمضمون، دکور، دستگاه صوت ، هماهنگی سینه‌زن‌ها و... دست به دست هم می‌دهند تا یک مجلس قوی برگزار شود.

مسجدی‌ها و روحانی‌ها چگونه می‌توانند معنویت دینی را به گونه‌ای جذاب و هنرمندانه به جوانان ارائه نمایند؟ راه جذب جوان ارائه معنویت ناب به شیوه‌ای هنرمندانه است؛ و الّا حکایت جدایی جوان از مسجد همچنان باقی است.

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۰ بهمن ۹۶ ، ۱۳:۳۶
محسن ذوالفقاری

نظام اسلامی زمانی می‌تواند خرمشهر‌ها را آزاد کند که بخش دولتی و مردمی آن همچون ید واحده‌ای در برابر موانع درونی و بیرونی ایفای نقش نماید. در تعامل بین «جبهه حاکمیت» و «جبهه مردمی»، هرچند وسعت امکانات و ابزار جبهه حاکمیت قابل قیاس با جبهه مردمی نیست، لکن حماسه‌آفرینی بخش دولتی زمانی است که که از پشتیبانی جبهه مردمی بهره‌مند باشد. چنانچه رهبر انقلاب می‌فرماید: « وقتی قاطبه‌ی ملت، نوع مردم در سرتاسر کشور، با نگاه به آن چشم‌انداز روشن، انگیزه‌ای لازم برای حرکت داشتتند، حماسه به وجود می‌آید. کشور ما و ملت بزرگ ما با اهداف و آرمان‌هایی که دارد، به حماسه‌سازی در بخش‌های مختلف نیاز دارد.» (18/2/92 )

جبهه‌ای که در برابر دشمن تشکیل می‌شود، علاوه بر اتکا بر ساختارهای قانونی و الزامات رسمی ، باید از سوی جوشش‌های درونی، تعلقات قلبی و نیروی بی‌پایان تشکل‌های مردمی حمایت شود؛ وگرنه عقب‌ماندگی طولانی به این زودی جبران نخواهد شد. باید بگوییم نظام اسلامی که اساس اعتقادش بر پایه مردم‌مداری است از این ظرفیت عظیم به خوبی استفاه نکرده است و متاسفانه باید گفت کشورهای غربی که اساس اعتقادشان بر منفعت‌محوری فردگرایانه است در این زمینه از ما پیشی گرفته‌اند. امروزه استفاده از ظرفیت تشکل‌های مردمی و حمایت و هدایت آنان به اولویتی برای دستگاه‌های رسمی تبدیل شده است؛‌ به گونه‌ای که رهبر انقلاب در خطاب با مسئولان کشور می‌فرماید :  « این مجموعه‌های خودجوش مردمی که کار فرهنگی می‌کنند روز به روز باید توسعه پیدا کنند؛ دستگاه‌های دولتی باید به این‌ها کمک کنند. دستگاه‌های دولتی آغوش خود را به روی بچه مسلمان‌ها، به روی جوان‌های مومن، به روی بچه‌های انقلابی، به روی بچه‌های حزب‌اللهی باز کنند.» 1/1/95

همانگونه که در دوران دفاع مقدس،‌ مردم و حاکمیت با محوریت مساجد توانستند حماسه‌آفرینی کنند امروز نیز از یک سو دستگاه‌های دولتی باید آغوش خود را بر مجموعه های خودجوش بگشایند و در راستای استفاده از این ظرفیت عظیم باید از یک سو دست از تصدی‌گری در امور بردارند از سوی دیگر امور مردمی شده را با محوریت مسجد حمایت و پشتیبانی نماید. با مردمی سازی امور به شیوه مسجدمحور، فتح خرمشهر‌ها در عرصه‌های جهاد فرهنگی، تربیتی، اقتصادی و اجتماعی دور از انتظار نخواهد بود.

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۰ بهمن ۹۶ ، ۱۳:۳۴
محسن ذوالفقاری

غدیر، طراحی شگفت خداوند برای تغییر زندگی طاغوتی به زندگی ولایت‌مدار است. غدیر، مقدمه‌ای برای تحول ساختارهای حکومتی در راستای تحقق جامعه و تمدن اسلامی است. رمز شگفتی غدیر، پذیرش ولایت و امامت از سوی مردمانی‌ست که همه مناسبات زندگی خود را طبق منویات رهبرشان تنظیم می‌کنند.

علی‌رغم این‌که ساختار کلان کشورمان ولایی است ولی هنوز، جریان ولایت در سطوح پایین جامعه، جاری و ساری  نشده است. امروزه با وجود خدمت‌رسانی‌های خالصانه و فعالیت‌های محرومیت‌زدایی، آموزشی، فرهنگی و تربیتی بسیار، هنوز شاهد آسیب‌های به ظاهر جزئی این حرکت‌ها هستیم. جدایی برخی آتش به اختیارها از پایگاه اصیل مسجد از مهم‌ترین مشکلات و آسیب‌ها می‌باشد که در بلندمدت اساس حرکت و هدف را خدشه‌دار نماید.

آری امروزه بیش از هر شرائطی به غدیر نیازمندیم؛ به آن امید که سربازاران ولایت و پیام‌آوران غدیر، مشعل ولایت را در مساجد افروخته‌تر نمایند و این امر جز با نقش‌آفرینی در زندگی مردم و خدمت‌رسانی محقق نخواهد شد.

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۰ بهمن ۹۶ ، ۱۳:۳۳
محسن ذوالفقاری

در روزگاری نه چندان دور، مسجد در زندگی مردم حضور داشت. هر چند دوران طاغوت بود اما  اهالی محل،‌ مسجدی‌ها را غمخوار آلام خود می‌پنداشتند، چرا که مسجد حلال مشکلات فردی،‌ خانوادگی و اجتماعی آنان بود. به برکت مسجد انقلاب،‌ پیروز و نظام اسلامی مستقر شد اما بر خلاف انتظار،‌ مساجد روز به روز  بیشتر به حاشیه رفتند. طبیعی است! چند درصد مساجد فقرای منطقه را شناسایی کرده اند؟ چند مسجد را می شناسید که برای جوانان محل اشتغال زایی کرده است؟ کدام مساجد را می شناسید که نسبت ازدواج و اختلافات خانوادگی چاره اندیشی نموده است؟

اما هنوز بارقه‌هایی از امید هست. هنوز هم آتش به اختیارانی هستند که جهاد فرهنگی و اجتماعی را اولویت می‌دانند. همین‌هایند که مسجد را به جایگاه اصیل خود باز می‌گردانند.

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۹ بهمن ۹۶ ، ۱۵:۲۱
محسن ذوالفقاری

چه زیبا بود اگر :
مساجد حلقه واسط مردم و حکومت می‌شدند و مشکلات خرد و کلان مردم از سنگر مسجد حل می‌شد.
مساجد مرکز فعالیت‌های سیاسی بودند و بلوغ سیاسی مردم به حدی بود که دیدگاه‌های متنوع سیاسی را از دین و نهاد مسجد دور نمی‌دیدند.
نمایندگان مجلس هر شهر، تربیت یافتگان مسجد و مورد اعتماد متدینین بودند.
تا مساجد به جایگاه خود در عرصه اجتماعی و سیاسی نرسند، سلفی‌های حقارت طبیعی است...

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۹ بهمن ۹۶ ، ۱۵:۱۹
محسن ذوالفقاری

دوستی می‌گفت: مساجد امروز ما، هم‌چون اتوبوس شده‌اند! پشت سر امام جماعت چند ردیف تشکیل شده از صندلی؛ امام جماعت نیز هم‌چون راننده است. گویا اصل هم بر صاحبان صندلی است و ایستادگان در حاشیه‌اند.

گاه و بی‌گاه می‌شنویم فلان گروه جوان و با دغدغه شروع به کار فرهنگی کردند. می‌گوییم: الحمدلله! جوان مومن و انقلابی در این زمانه نعمتی است! اما با کمال تعجب بعد از چند مدت می‌شنویم جوانان مسجد با حاکمان مسجد (بخوانید پیرمردان) به اختلاف برخورده‌اند و تمرد همانا و بیرون انداختن از مسجد همانا...

ای کاش جوانان مسجد، خود را «حاشیه مسجد» تلقی نمی‌کردند. چرا اعضای پایگاه و کانون در نماز‌های جماعت و سایر برنامه های مسجد حضور کم‌رنگی دارند؟ آنان که فرایندهای تربیتی و تشکیلاتی را می‌توانند طراحی کنند حتما از پس تنظیم برنامه‌های مناسبتی مسجد (اعیاد، محرم، ادعیه هفتگی،‌ تلاوت قرآن و ...) بر‌ می‌آیند. آنان که می‌توانند برنامه‌های تابستانه و مراسم‌های چند ده میلیونی برگزار کنند آیا در تامین مالی برنامه‌های رایج مسجد ناتوانند؟ تغییر یا نفوذ در ترکیب هیئت امنا هم دور از ذهن نیست...

اشکالات خرد و کلان فرهنگی ساختاری در مدیریت مساجد وجود دارد اما سعی کنیم درد و درمان را از خود بدانیم...

از خود بطلب هر آن چه خواهی که تویی

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۹ بهمن ۹۶ ، ۱۵:۱۸
محسن ذوالفقاری

یکی از موضوعاتی که در خصوص مسجد مورد تاکید ائمه و علما بوده است بحث حضور در مسجد و خالی نگذاشتن آن می‌باشد. بعضی از علما با تصریح از روایات ذیل آیه «انما یعمر مساجد الله ...» مصداق تعمیر و آبادانی مسجد را حضور در مسجد و رفت و آمد به آن می‌دانند البته حضوری همواره و مستمر و بدون فاصله زیاد منظور است همانند اختلاف شب و روز به طوری که هنوز از مسجد بیرون نیامده باید به فکر بازگشت باشد.

در جایی دیگر پیامبر اکرم به فرد نابینایی که رفت و آمد به مسجد برایش مشکل و طاقت فرسا بوده است پیشنهاد می‌کند که : «نخی از مسجد به منزل وصل کن تا بتوانی هر روز خودت را به جماعت برسانی و از برکات حضور در مسجد بهره‌مند شوی و از خطرات دوری از مسلمین در امان باشی.» با این توصیه و تاکید پیامبر اکرم به فرد نابینا بر هر کس دیگری مبرهن است که باید نسبت به حضور در مسجد اهتمام ورزد.

در مورد کیفیت حضور مومنان در مسجد، پیامبر اکرم در قالب مثال زیبایی می‌فرمایند: «مومن در مسجد همانند ماهی در آب است و منافق در مسجد هم‌مانند پرنده در قفس.»

در بیانات امام خمینی نیز مکررا به خالی نگذاشتن مسجد تاکید شده است: «اینها از مسجد می‌ترسند. من تکلیفم را باید ادا کنم، به شما بگویم. شما دانشگاهی‌ها، شما دانشجوها، همه‌تان مساجد را بروید پر کنید. سنگر است اینجا. سنگرها را باید پر کرد.»

حال هر فرد با توجه به شناختی که از جایگاه و آثار حضور در مسجد پیدا کرده است؛ غفلت کند و در مسجد حاضر نشود و رفت و آمد نداشته باشد اول از همه خود از برکات آن محروم می‌ماند و در درجه دوم تاثیرات و برکاتی که این حضور بر  اجتماع می گذارد؛ کاهش می‌یابد.

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۹ بهمن ۹۶ ، ۱۵:۱۵
محسن ذوالفقاری

جوانان بیش از آنکه به احکام نیاز داشته باشند به عقائد نیاز دارند و واضح است که تا زمانی عقیده سالم نباشد به دستورات شریعت هم عمل نمی‌شود،حال آنکه بعضی از روحانیون هنوز که هنوز است این مهم را درنیافته‌اند و تنها شأن خودشان را بیان مسأله شرعی می‌دانند!
نه با مشکلات اعتقادی جوانان آشنایند و نه با دغدغه‌های آنان و نه حرف جدیدی برای گفتن دارند،جز تکرار مکررات و مباحث بی‌ثمر برای عصر حاضر حرفی نمی‌گویند و شاکی‌اند که نسل جوان بی‌دین شده و از روحانیت دور گشته است.
جوان چه جذابیتی در روحانی ببیند که جذب شود؟
چه حرف نویی برای این نسل دارید که انتظار جذب جوانان به مسجد را مطرح می‌کنید؟
جوانان حق دارند چون روحانی متخلق،عالم،به روز و آشنا به مسائل جدید و دغدغه‌های نسل جوان ندیده‌اند و یا کم دیده‌اند لذا علاقه‌ای به روحانیت و حضور در مساجد نشان نمی‌دهند.
چه قدر جمله آیت الله جوادی آملی زیباست که فرمودند:
مردم از دین زده نشده‌اند،از تکرار مکررات خسته شده‌اند.

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۹ بهمن ۹۶ ، ۱۴:۳۴
محسن ذوالفقاری

آسیب‌های اجتماعی اکنون مسئله روز جمهوری اسلامی است. حل کامل این موضوع بدون مشارکت مردمی امکان پذیر نیست. برخی نهادها و نخبگان جامعه به این امر اهتمام نمودند اما شیوه پرداختن به یک موضوع به اندازه اصل اقدام مهم است. چه بسا حل یک مسئله از راه غلط، زمینه پیدایش مسائلی حادتر را فراهم نماید. سوء استفاده‌های سیاسی، گرایش‌های ضد دینی و برخوردهای مقطعی از جمله آسیب‌های احتمالی در حوزه رفع آسیب‌های اجتماعی خواهد بود.
مسجد با دارا بودن دو ویژگی خداگرایی و  مردمی بودن بهترین نهاد برای رفع مشکلات مردم است.
حل مشکلات اجتماعی (همچون فقر، مسائل خانوادگی، فساد اخلاقی و ... ) اگر با محوریت امام جماعت و مشارکت مردمی باشد قطعا کم هزینه‌تر،کم عارضه و پایدار خواهد بود. با مسجد محوری در امر رفع آسیب‌های اجتماعی می‌توانیم اهداف چندگانه را محقق  و از عوارض جانبی جلوگیری نماییم.
به بیراهه نرویم...

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۹ بهمن ۹۶ ، ۱۴:۳۰
محسن ذوالفقاری

یکی از اصلی‌ترین دغدغه دین‌مداران ما، رساندن صحیح معارف اسلامی به سمع و بصر مردم می‌باشد و بهترین و موثرترین مکان این مهم جز مسجد، هیچ محل دیگری نیست. لذا مهم‌تر از هر کاری آشتی دادن مردم با مسجد است تا در این اقیانوس سراسر معنویت و معرفت و عرفان و آرامش غوطه‌ور شوند.

 ای کاش به جای معرفی و سرمایه‌گذاری برای حوضچه‌هایی مثل فرهنگسراها، سراهای‌محله، خانه‌های فرهنگ ، میتینگ‌ها و... بیشتر به فکر اقیانوس بی‌کران مسجد بودیم و مرواریدهای آن را کشف می‌کردیم.

البته که زیباتر جلوه‌دادن این اقیانوس نور، از تخریب حوضچه‌ها مهم‌تر است چرا که مردم با چشم باز و با توجه به ظرفیت‌هایشان انتخاب کنند.

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۹ بهمن ۹۶ ، ۱۴:۲۸
محسن ذوالفقاری