وقتی در خارج از کشور مراسمهای عقد و عروسی را در مساجد مسلمانان میبینم و حتی وقتی انگیزه و شور و نشاط و حضور مسیحیان در کلیسا را میبینم و حتی وقتی میبینم اولویت یهودیها برای خرید منزلشان نزدیکی به محل عبادتگاهشان است و در روز شنبه با تعطیل کردن موبایل و ماشین، همه با هم خانوادگی به سمت عبادتگاهشان روانه میشوند؛ دلم برای وضعیت اسفناک مساجد خودمان میسوزد!
آیا مساجد زمان رسول الله و اهل بیت محلی برای تشکیل خانواده و پیوندهای آسمانی نبود؟