قبل‌ترها، اینکه امام جماعت مسجدی در دل مردم باشد و مشکلات آن‌ها را حل و فصل کند امری عادی بود. اینکه امام جمعه‌ای همچون مردم عادی به بازار بیاید و خرید کند امری عادی بود. اینکه مسئولین با همکاران خود غذا بخورند امری عادی بود. اینکه شخصیت‌ها در کنار مردم در نماز جماعت‌ها شرکت کنند امری عادی بود. اینکه همه احترام اذان و نماز را داشتند امری عادی بود. اینکه به جوانان بها داده میشد و آن‌ها اعتماد میشد امری عادی بود. حالا چه شده است که وقتی خبرهایی با این سبک و سیاق به دستمان می‌رسد ذوق‌زده می‌شویم و گوش عالم را کر می‌کنیم؟
امروز، انگار امور دیگه‌ای عادی شده! نظر شما چیه؟!
