جنگ، جنگ است!
آنچه مهم است فرق بین صف اولیها[١] و خط مقدمیهاست!
صف اولیها تکلیفشان مشخص است البته که خط مقدمیها مشخصتر!
خطمقدمی جور ما خانهنشینها و دعاگوها را میکشد!
از دنیا و بازیهایش سر باز میکند و سرباز مردم میشود!
با بالهای بندگی و نوکری پرواز میکند!
حرفش از جنس عمل است و تیپش از جنس عملگی نه روشنفکری[٢]
هم از مردم و عشقش دم میزند هم در میدان مرهم دردهایشان میشود!
همین است که نتیجه این سربازی و بندگی و نوکری و عملگی و عشق و همدردی و همدلی و همراهیاش خاری میشود در چشمان دشمنان!
ای خط مقدمیهای ساندیس خورِ همیشه در صحنه! شهید شوید و بهشت گوارای وجودتان!
١. مراجعه کنید به شعر میثم مطیعی در عید فطر ٩٧ «ای نشسته صف اول...» .
٢. جامعه انقلابی و پیروز ما همینطور که به بحثهای ایدئولوژیک و به حرف زدنهای که خود عمل باشد (یعنی روشنگری؛ روشنگری دیگر حرف زدن نیست، روشنگری یک نوع عمل و هدایت است) نیاز دارد، به عمل نیز احتیاج دارد. بنابراین، از حرفهای تکراری و از بحثهای زائد خودداری کنید. آن مقدار حرف بزنید که برای روشن کردن دیگران یا روشن شدن خودتان لازم است، نه بیشتر. و در پی هر روشن شدنی حتماً عملی باید. عدهای هستند که میخواهند روشن بشوند فقط برای اینکه روشن بشوند. اینها چه از آب درمیآیند؟ روشنفکر. #روشنفکر درست به همین آدمها میگویند. یعنی کسانی که تا حرف زدن هست خیلی میدرخشند، ولی پای عمل کردن خیلی میلنگند. ما هیچوقت نمیخواهیم شما خواهرها و برادرها از این تیپ باشید. (نقش آزادی در تربیت کودکان، #شهید_بهشتی، ص١۵٠و١۵١)
پ ن: قصه پرغصه خط مقدمیها(اعم از رزمندگان دفاع مقدس، مدافعان حرم، پرستاران، پزشکان، جهادگران، بسیجیها و...) وصف بلندی دارد که سالهاست در سینهها مانده است و در این چند خط نمیگنجد.