«۶۰٠ دانش‌آموز مسلمان از مدرسه‌ای در انگلیس به طور همزمان انصراف دادند. این انصراف به دلیل اصرار مدرسه (طبق سیاست‌های نظام آموزش انگلیس) در اجبار کودکان به شرکت در جلسات آشنایی با همجنس‌گرایی بوده است.»
شاید به نظر بعضی از افراد، انعکاس اینگونه اخبار، دور از شأن دانشجو حزب‌اللهی و طلبه انقلابی باشد ولی احساس می‌کنم عدم برجسته‌سازی آن‌ها در داخل کشور، نتایج منفی زیادی به بار می‌آورد.
طبق تجربه، اکثر چالش‌هایی که در غرب اتفاق میفتد، چندین سال بعد، در ایران نیز تکرار می‌شود و ایجاد آگاهی زود هنگام، در دنیای جهانی‌سازی‌شده امروزی، به ایجاد مقاومت فرهنگی با همین مقیاس می‌تواند کمک کند و جهانی پنداری ما را در داخل و خارج تقویت کند و به ما ابتکار عمل بدهد.
همان طور که می‌دانید گروه‌های دینی و قومی زیادی خلاء مقاومت فرهنگی را حس می‌کنند و این در حالی است که موضع اسلامی در قبال آن تا به حال موفقیت نسبی بیشتری داشته است. در جهان غرب، کاربران اروپایی و آمریکایی برای کنترل فحشا به نوعی Whitesharia (شریعت سفیدپوستان) که همان تقلید از مسلمانان می‌باشد نیاز پیدا کرده‌اند.
پ ن١: مقاومت علیه سیاست آموزشی سند٢٠٣٠ فقط به این نیست که منتظر بمانیم تا شورای عالی انقلاب فرهنگی علیه آن بیانیه‌ای بدهد بلکه می‌تواند به این باشد که نهضت‌های فرهنگی این‌چنینی را در مقیاس جهانی به خوبی تحلیل و ترویج کنیم.
پ ن٢: این متن حاصل مباحثه و گفت‌وگو با هم اتاقی خوبم سید مصطفی موسوی می‌باشد.
