چه زیبا بود اگر :
مساجد حلقه واسط مردم و حکومت میشدند و مشکلات خرد و کلان مردم از سنگر مسجد حل میشد.
مساجد مرکز فعالیتهای سیاسی بودند و بلوغ سیاسی مردم به حدی بود که دیدگاههای متنوع سیاسی را از دین و نهاد مسجد دور نمیدیدند.
نمایندگان مجلس هر شهر، تربیت یافتگان مسجد و مورد اعتماد متدینین بودند.
تا مساجد به جایگاه خود در عرصه اجتماعی و سیاسی نرسند، سلفیهای حقارت طبیعی است...