مرض تجمل گرایی
باسمه تعالی
مرض تجمل‌گرایی!
بعد از گذشت سی‌واندی از انقلاب هنوز مرض تجمل‌گرایی و مادی‌گرایی و بی توجه‌ای به مستضعفین، در بعضی از مسئولین ما درمان که نشده است،هیچ. شایع‌تر و خطرناک‌تر نیز شده است.
این مرض واگیردار چنان رخنه کرده‌است که حال، آقایان حاضر نیستند اندکی از وقت گران‌بهایشان را در محله‌های پایین شهر بگذرانند و همنشین ایشان بشوند و کمی از نزدیک مشکلات جامعه را ببینند.
نمیدانم این مسئولین بلندپایه! تا کی می‌خواهند پنبه در گوششان کنند؟ چه زمانی می‌خواهند از این خواب خرگوشی بیدار شوند؟ مگر روایت پیامبر اکرم که می‌فرمایند: هر کسی فریاد و استغاثه انسانی را بشنود که مسلمانان را به یاری وکمک می‌طلبد و به یاری او نرود، مسلمان نیست.» نشنیده‌اند؟ پس چرا اقدامی صورت نمی‌گیرد؟ چرا بعد از چند دهه از انقلاب، هنوز باید شاهد اتفاقات ناگواری من جمله کشته‌شدن کارتون خوابی بر اثر سرما باشیم؟
ای کاش حضرات و نمایندگان ملت هر از چند گاهی هم که شده لااقل با ماشین‌های آن چنانی‌اشان به جای رفت و آمد از خطوط ویژه، سر چهارراه‌ها ترمزی بزنند و دست‌فروش‌هایی را ببینند که چگونه در آن سرما، برای گذراندن زندگی‌اشان چه سختی‌هایی را تحمل می‌کنند. ای کاش بخشی از بودجه‌های کلان مملکتی صرف این پابرهنگانی می‌شد که حضرت روح الله درباره‌اشان، چنین می‌فرمود: «این طبقه عزیز محروم که در ازای خدمتش غیر از خدا از کس دیگری چیزی نمی‌خواهد و ما همه رهین منت شما هستیم و اگر لایق باشیم، خدمتگزار شما.» (16/1/1360) «با توجه به اینکه بار سنگین انقلاب بر دوش قشر مستضعف است... وظیفه داریم فعالیت و توجه را به نواحى محروم، معطوف کنیم» صحیفه امام، ج15، ص: 273
امید است که مسئولین و نمایندگان ملت، بیانات اماممان را آویزان گوششان کنند و برای خدمت به این قشر کوتاهی نکنند تا مصداق این روایت از پیامبر اکرم نشوند: « خدای عزوجل میفرماید: به عزّت و جلالم سوگند که از ظالم در دنیا و آخرت انتقام میگیرم و از کسی هم که مظلومی را ببیند و بتواند یاریش کند و نکند بیگمان انتقام میگیرم.» کنزالعمال، ج3، ص 505،
