رقابت در نوکری

نوکری مولا با همه سختی‌هایش به دل و جان آدم می‌چسبد! حال این نوکری در در جوار حرم حضرت امیر، در مضیف حضرت امیر، برای اطعام زائران حضرت امیر باشد؛ بهتر و بیشتر می‌چسبد! همین است که همه السابقون السابقون‌اند تا اولئک المقربون شوند! برای این نوکرها ساعت شیفت ۵صبح بر ٨صبح، گرمای داغ تنور مخبز بر باد سرد کولر صالون، شستشو دیگ بر بسته‌بندی غذا توفیری ندارد!
در میدان رقابت نوکری است که هر کسی هر کاری از دست و پنجه‌اش بربیاید به نحو احسن انجام می‌دهد!

پ ن١: فیلم مربوط به فینال مسابقات گوشت و نخود کوبیدن برای آماده کردن قیمه نجفی است!

فوتبال بین‌المللی بین خادمان مولا!

چسبید! خیلی هم چسبید! فوتبال را می‌گویم! فوتبالی که با تیم مضیف العتبه العلویه بازی کردیم! بالاخره پچ‌پچ‌ها و کری‌خوانی‌های داخل مطبخ کار خودش را کرد و ما را به مستطیل سبز فوتبال رساند! فوتبالی که پرشور بود ولی پرحاشیه نبود! جنجالی بود ولی کل‌کلی نبود! رقابت بود ولی حسادت نبود! فوتبالی که می‌توانستی اتحاد و همبستگی، عشق و صفا بین دو کشور را نه‌تنها ببینی بلکه لمس کنی!